Bir şeyler için ne kadar çırpınırsanız o kadar kanatlarınız yıpranıyor ve o kadar tutsak bir hâle geliyorsunuz.

Bir Atasözü vardır hani; “Taşıma suyla değirmen dönmez" tek taraflı çabayla, fedakârlıkla, sevgiyle sadece kendi değerinizi ve kendi onurunuzu dinamitlemiş olursunuz.

Yine yıkılan, yine dağılan, yine parçalanan siz olursunuz. Akışına bırakın ''Su akar yolunu bulur."
İnsan kendine zaman ayırmazsa, zaman insana hiç anlayışlı olmuyor. Önce kendine değer ver!
“Çünkü sen kendine lazımsın.”  

"İnsan anladığı ve anlaşıldığı insanla çiçek açar. " Cahit Zarifoğlu

Bütün kapıların yüzüme kapandığını düşündüğümde ve elimin kolumun bağlandığını hissettiğimde, fark ederim ki var olanı göremiyorum. Orda bir yerde çıkış yolum olduğunu anlarım. Ve inanırım ki; yaradan benim önümdeki kapıları açar.  

Ve yine şükrediyorum… Sahip olduklarıma ve uzak kaldıklarıma…
Vardır her ŞERRİN bir HAYRI ve sebebi! 

Yaşanması gerekenler yaşandı, yaşanacakların da vardır, VAKT-İ ZAMANI...

Ben elimden geleni yapıyorum, geriye kalan TAKDİR-İ İLAHİ...

"Ağzımız yanmasın diye çay bardağına dudak payı koyan biz, Yüreğimizi yakanlara bir pay koymayı unuttuk! Gafildik! Yandık... Yanıldık...

Çayın tadına bakmak gibidir insanı tanımak. Daha ilk sözcükleriyle anlarsın! Çiğ mi demli mi?"

Öğrendim… Bir insan senden bir kere vazgeçebiliyorsa sensiz kalmayı çoktan göze almış demektir.  

Bir insan seni bir kez kırıyorsa ve bundan rahatsız olmuyorsa seni çok da önemsemiyor demektir.

Bir insan bir gece sensiz uyuyabiliyorsa bunu yine yapacak demektir.

Bir insan sana bir kere inanmıyorsa inanmamak için elinden geleni yapacak demektir.

Bir insan seni bir kere unutmuşsa bir daha hatırlamaya çalışmayacak demektir.

Kendini onun için ateşlere atsan da o bunu görmüyorsa hiçbir şey değişmeyecek demektir.  

Öğrendim işte… Bir insanı ne kadar seversen sev o seni sevmiyorsa sevmiyor demektir.”  

Bu sebeple de, ne kalem yazabildi halimizi, ne cümleler anlatabildi bizi, ünlem şaşkın, virgül eğri… Bir noktaya gizledik bütün derdimizi... Saygıyla…