BU GÜNLER YAŞANACAK…

Efendim merhabalar… 

Ben Gazeteci-Yazar Selda AVCI, okumanın yaşı yoktur dedim, alaylı olarak sürdürdüğüm meslek hayatımı taçlandırmak üzere yola çıktım ve Allah bana üniversite okumayı nasip etti… Kayseri Üniversitesi Teknik Bilimler Fakültesi MYO Radyo ve Televizyon Teknolojisi 1. sınıf öğrencisiyim ve bu yaz döneminde Allah nasip ederse stajımı ‘’Erte Medya’’ailesinde tamamlamak üzere bu ailenin bir ferdi olmuş bulunmaktayım. Özel haberlerim, söyleşilerim ve köşe yazılarımla, stajım boyunca kimi zaman öfkelendiğim şeyleri, kimi zaman mutluluklarımı, kimi zaman eleştirilerimi, kimi zamanda toplumsal farkındalık oluşturacak yazılarımı, kısacası insanda var olan tüm duygu ve düşüncelerimi sizlerle paylaşmaya elimden geldiğince, kalemimin ve dilimin döndüğünce gayret edeceğim. Bu vesile ile değerli meslektaşım Erdinç Teğmen ve ‘’Erte Medya’’ ekibinegönül kapılarını bana araladıkları için çok teşekkür ediyorum ve ilkyazımı sizlerle buluşturmak istiyorum.

Hayat nedir ki? Göz açıp kapayana kadar yalan dünyanın renkleri ile misafir olduğumuz bir yer. Esas unutmamamız gereken şey ise bu dünyada misafir olduğumuz bilincini yitirmemek! Bugün varız, yarın yok! Yaşın kaç olursa olsun dünyadan götüreceğin sadece bir top kefen, oda nasip olursa derler, işte bundan ötesi de yok… Her canlı ölümü tadacaktır, ölümü zaten apaçık dile getiriyor. Mühim olan misafir olduğun bu haneden geçerken, dürüst olabilmek, yalan, dolan, riya, inkâr gibi kötü hasletlerden sakınıp, can yakmadan, ah almadan, hoş bir seda bırakarak gidebilmektir. Gerçek olan ahiret hayatına gittiğin vakit, bütün uzuvların dile gelip, senin inkâr ettiğin, yalanladığın her şeyi orada açık açık anlatacakken, burada birilerini kandırmak neye yarar ki? Haksız mıyım?

Dürüstlük bir insanda olabilecek en paha biçilemez ve en güzel mülktür. Bu dürüstlük öyle her kula da nasip olmuyor işte, kimileri malını mülkünü, kimileri makamını konumunu kaybetme korkusundan dürüstlükten ayrılıp, diğer kötü hasletlere yönelebiliyorlar. Allah ıslah etsin, hidayet versin.

Bakın Can Yücel diyor ki; ‘’Şerefle bitirilmesi gereken, en asil görev hayattır. Bir lokma ekmek için şerefini çiğnetmeye, bir anlık eğlence için servetini tüketmeye, bir zamanlık mevki için el ayak öpmeye insanları ezip geçmeye, günlük menfaatler için onurunu terk etmeye, bir kısım insanlara kızıp, tüm insanlara düşman olmaya değmez bu hayat’’ durumu bundan daha güzel anlatacak hiçbir kelime bulamıyorum. Kısacık ömür sermayemizde onurumuzla bir hayat sürmenin verdiği huzuru başka neyde bulabiliriz ki? İlkyazımı burada noktalarken arabeskin baba isimlerinden biri olan Ferdi Tayfur’da bu yazıma damga vuracak bir şarkı sözü yazmış, müsaadeniz olur ise bende o muhteşem şarkının sözleri ile bu gün ki ilkyazımı noktalamak istiyorum. Sürç-i lisanımız oldu ise affola! Saygıyla…

Ben Ne Günler Yaşadım!

Ne kadar yaşasan da doyamazsın dünyaya
Düşün taşın bir kere hayat benzer rüyaya
Umduklarım olmuyor dalma derin hülyaya
Üzgün olsan ağlasan bu günler yaşanacak!

Ben ne günler yaşadım çok iyi biliyorum
Hakikatler gizlenmez gerçeği söylüyorum
Son günlerimde yine hayatı seviyorum
Üzgün olsan ağlasan bu günler yaşanacak

Bazen hayatın yükü ağırdır çekeceksin
Bu benim son nasibim kaderim diyeceksin
Yarın nasıl geçecek nereden bileceksin
Üzgün olsan ağlasan bu günler yaşanacak…